اسلام در بعد معنويت هيچ فرقي بين زن و مرد قائل نيست
و تنها تقوا را ملاک برتري مي داند . اما در بعد مادي با توجه
به روحيات افراد تقسيم کار مي کند و اگر يک امتياز به مرد
مي دهد در جاي ديگر يک امتياز به زن مي دهد . اما چيزي
که بيشتر القاء شبهه براي عده اي کرده است آيه:
الرِّجالُ قَوّامُونَ عَلَي النِّساءِ .1
بعضي با تمسک به اين آيه اسلام را مردسالار و طرفدار
قلدر بازي مي دانند غافل از اينکه اولا: در اين آيه رجال
فقط شوهر نيست بلکه پدر، برادر و پسر و. را در بر مي گيرد.
ثانيا: آيه پرده از يک واقيت بر مي دارد که ن کانون احساس و
عاطفه اند و مردان کانون مدافع ، مراقب و قوام هستند که اين
زور و بازو را در خدمت زن و محافظت زن در برابر نامحرمان و
شيادان جامعه قرار دهند . اين شيوه آن قدر طبيعي و پذيرفته
است که حتي در زندگي جيوانات هم جريان دارد و غالبا جنس
نر وظيفه حفاظت از جنس مونث را به عهده مي گيرد .
ثالثا: چون مرد غالبا تجربه بيشتري در متن اجتماع و محيط کسب
و کار دارد و از طرفي هم وظيفه تامين هزينه و بار سنگين اقتصاد
را بر عهده دارد ، قبول اين نوع مديريت در واقع خدمتي شايسته به
زن است . البته اين هم کليت ندارد و در اموري که شريک هستند وگرنه
در انجام واجبات يا دفاع از حقوق خود و .نياز به اجازه مرد نيست.
نکته؛ آخر اينکه در زندگي مشترک و جمعي اگر دو نفر بخواهند
ماموريتي را انجام دهند بايد يکي به عنوان «رييس» و ديگري
«معاون» انتخاب شود تا هرج و مرج و تضاد پيش نيايد که دنياي
امروزي هم به شدت از آن استقبال مي کند . در خانواده بايد يکي
مسئول باشد و گرنه اختلاف در اجراي امور خانواده زياد خواهد شد
و چون مرد قوه عقلانيت بر احساسش بيشتر است به اين سمت
منصوب شده که با قلدر بازي و زورگويي خيلي فرق دارد .
1-نساء آيه 34
درباره این سایت