خداوند جهان را با نظم دقيق و مشخص آفريده است . تمام اجزاِء
آسمان و زمين به پيوسته و منسجم مانند ؛ ماشين مکانيکي به
امر الهي اراده مي شود . هر کسي از حق خود تعدي کند، قطعا
دست انتقام الهي او را به جاي خود خواهد نشاند . ما با خداوند ،
همنوعان ، حيوانات و طبيعت پيمان بستيم که رابطه طرفين را رعايت
کنيم و ظالمانه وارد حريم خصوصي ديگري نشويم . در جريان سيل ها
تقصير به خود بعضي از ما انسانها بر مي گردد . چون وارد خانه رودها شديم
و مقداري از خانه آنها را يديم و جا را برآنها تنگ کرديم باعث شده
که چوبش را بخوريم . چون بستر رود به عنوان کاشانه ،حريم و خانه رود
است که «رودخانه » ناميده شده اند . اين يک قانون ساده و ابتدايي
است که هر کسي تعدي و به حريم و خانه ديگري کرد ، بايد
اموال غصبي را پس دهد و گرنه تنبيه خواهد شد .
ما با استخدام کلماتي مانند طغيان رودخانه ها تازه آنها را هم بي رحم و
خشن معرفي مي کنيم ! در حالي که آب مظهر آرامش است . وقتي رودخانه
ظرفيتشان بيشتر از گنجايش باشد مي گويم طغيان کرده است . ما بايد ظرفيت
و گنجايش آنها را وسيع مي کرديم تا اين نعمت الهي طغيان نکند .
بايد قانون با اين کساني که به حريم و خانه رودها دست برد زده اند به شدت برخورد کنند.
از اين بحث يک نکته ديگر استفاده مي شود و آن اين است که هر کسي در هر
پست و مقامي بيشتر از ظرفيتش باشد، طغييان مي کند مانند؛ کسي که فقير است
يکباره به ثروت برسد ديگر کسي را حساب نمي کند چون ظرفيت و گنجايش اين بار
را ندارد . لذا قران مي فرمايد: کسي که در خود احساس بي نيازي کند ، طغيان
مي کند . إِنَّ الاْءِنسَانَ لَيطْغَي أَن رَآهُ اسْتَغْنَيعلق 6
درباره این سایت