خداوند بزرگ به خود «عصر» قسم مي خورد براي اهميت دادن به
موضوع که « انسانها در حال خسر و زيان کار شدن »مي باشد.
منظور از عصر چيست؟ مفسرين عصر نزول ، عصر روزها، عصر
امام عصرعج و. را ذکر کردند. اما با تامل در عصر که در قرآن و لغت
به کار رفته، نکته جالبي به دست مي آيد و آن دو چيز در معناي
عصر است : يکي عنصر« زمان» و ديگر« مشکلات و سختي ها در آن»
رابطه اينها با هم چيست ؟
در ماده «عصر» عصاره ، چکيده و نتيجه نهايي کارها نهفته است .
اعصر خمرا 1يعني فشردن انگور براي گرفتن شراب
يا انزلناه من المعصرات ماء ثجاجا 2ريزش باران بر اثر فشار و عصاره گيري از ابرها
يعني عنصر فشار و عصاره گيري از معناي لغوي آن فهميده مي شود.
بنابراين در اثر گذشت زمان و زير فشار قرار گرفتن ،عصاره زندگي انسان
آن گرفته مي شود .
مانند؛ عصاره گيري از ميوه که آب آن باقي و تفاله آن را بيرون مي ريزند ،
روح انسان هم در اثر فشار و سپري شدن زمان ، صقيل داده مي شود و
از کالبد جسم يا غرايز حيواني جدا خواهد شد. و از طرفي هم
جريان استحاله و تغيير دائمي در آن مشاهده مي شود، همانطوري
که انگور به شراب بعد به سرکه تبديل مي شود. طريقه ورود انسان به
دنيا و خارج شدنش را به نمايش مي گذارد که در اثر اين مشکلات و تحمل
آنها «صيرورت يعني شدن» پيدا کرده و به لقاء الهي بار مي يابد. به
شرطي که در اثر فشار در طول زندگي بريده و خسته نشود و بي راهه نرود.
راه آن اسقامت در ايمان و عمل صالح و توصيه است. گويا اکثريت انسانها در
اين راه سخت ، کم مي آورند و عموما زيان کار خواهند شد که خداوند
کلمه انسان را با الف و لام (کل)ذکر مي کند .
در بعضي از روايات3 آن را به عصر امام زمان عج تطبيق داده اند ، تناسب به
اين معنا دارد . چون امام عصر عج عصاره هستي و امام عصر هست ؛يعني
مجموع هستي همه ماموم اند ، امام و پيشواي آنها امام عصر عج است .
لذا هر فشار و سختي که بر تک تک آنها بيايد ، اول آن فشار بر قلب حضرت
که امام است مي آيد و بعد به ماموم ، نتيجه منطقي اين که خدا
مي داند که هر گناه ما چقدر قلب حضرت را فشار و به درد مي آورد .!!!!
1- سوره يوسف آيه 36
2-نباء آيه 14
3-مفضل بن عمر مي گويد از حضرت صادق عليه السّلام سؤال نمودم از
«وَ الْعَصْرِ» حضرت فرمود: «العصر خروج القائم (عجل اللّه فرجه)
تفسير برهان :ج 4 ص 504-
درباره این سایت