يکي از ماه هاي که در طول تاريخ مورد توجه مردم بوده ،«ماه رجب» است.
يعني قبل از اسلام که فضاي حجاز به عطر اسلام معطر نشده بود، مردم احترام
ويژه اي براي ماه رجب قائل بودند، در زمان جاهليّت منتظر بودند که ماه رجب
بيايد، حاجت‌هايشان را حالا روي همان عقيده‌هاي خودشان درماه رجب بخواهند.
لذا اين ماه نزد اعراب قبل از اسلام از ماه حرام به شمار مي رفت که جنگ در آن حرام بود.
امااسلام طوري آن را جا انداخت که کمتر کسي در صدر اسلام پيدا مي شد که
بهره اي از اين ماه نگرفته باشد؛مثل روزه ، عمره رجبيه و.
پيامبر(ص) فرمود: « اِنَّ فِي الجَنّةِ قَصراً لايَدخُلُهُ اِلّا صُوّامُ رَجَب» به راستي در بهشت
قصري است که جز کساني که ماه رجب را بسيار روزه داشته‌اند در آن راه نمي‌يابند.1
به هر حال خداوند در اين ماه همه چيز را قرار داده است ، تمام ابزار آمرزش و پاکيزگي در اين
ماه قرار دارد و از همه مهمتر اينكه خدا اين ماه را وسيله‌اي قرارداده است كه ما بتوانيم خودمان
را به خدا برسانيم و از نزديک بودن با او لذت ويژه ببريم .
1-بحارالانوار، ج94، ص47
درباره این سایت