شبهه :
علوم تجربي توانسته بسياري از موانع پيش روي انسان را در
زمينه هاي مختلف، مثل: کشف بيماريهاي ، هواشناسي و.را کشف و
مانع بزرگي در برابر بلاياي ويرانگر طبيعي ايجاد کنند ، وقتي
اين علم مي تواند به تنهايي مشکلات انسان را حل کند،
چه نيازي به خداوند براي حل مشکلات داريم ؟
آيا نمي توان خدا پرستي طبيعي را جايگزين خداي ناديده کرد؟
يا حداقل جاي پاي خداوند را در زمين و مشکلات کاهش داد؟!!
ريشه طلبکار بودن از خداوند در شکل هاي مختلف به همان
بحث اومانيسم و انسان محوري بر مي گردد که هر روز به بهانه
مختلف آن را مطرح مي کنند. يک روز به بهانه آزادي آن را بر
همه چيز ترجيح مي دهند ،گاهي راي و نظر مردم را به بهانه
مردم سالاري بر تعاليم الهي ترجيح ،گاهي سود و ضرر و منافع
اقتصادي را بر همه چيز با ارزش تر مي دانند وگاهي علم ،تجربه و
عقل را در مقابل وحي و خداوند قرار مي دهند .
علت آن طبق آيه قرآن:بَلْ يُريدُ الْإِنْسانُ لِيَفْجُرَ أَمامَهُ 1
چون انسان مي خواهد در اين دنياي مادي رها و آزاد باشد و
حد و مرزي هم براي خود قائل نيست . چون دين مانع آزادي
مطلق و هوس بازي است هر روز «ايسم »جديدي در مي آورد.
اما جواب اين اشکال
دين هرگز نقش علل مادي را انکار نمي کند ولي کشف علل
مادي توسط علوم تجربي را علل قريب يا معده مي داند و هرگز
علوم تجربي مستقلا نمي توانند اين علل را کشف کند . علت
نهايي و اصلي به دست خداوند بزرگ است . مثلا در باب وساطت
والدين در توليد بچه يا دخالت کشاورز در رشد و نمو گياهان، والدين
و کشاورز واسطه مياني و قريب هستند تا خداوند اراده نکند از
هيچ پدر و مادر با رفتن به هزاران موسسه رويان بچه توليد نخواهد
شد .تلاش دانشمندان علوم تجربي در طول اراده خداوند است
نه در عرض و مستقل اراده خداوند!!!!
1- قيامت آيه 5
درباره این سایت