خداوند متعال در سوره حمد انسانها را به سه دسته تقسيم مي کنند ؛
يک دسته از آنها در صراط مستقيم اند که با حفظ سلسله درجات به
«منعم عليه اند» معروفند و دو گروه ديگر کساني هستند که همين راه
مستقم را کج کرده اند و به اسم «ضالين و مغضوب عليهم» ثبت شده اند .
چون راه ورودي به سوي بهشت و رضوان الهي همين يک راه است .
جالب اين است در قيامت هم خداوند در سوره واقعه مردم را به سه دسته
تقسيم مي کند که دو دسته از آنها نمره قبولي را با حفظ مراتب درجات
از خداوند مي گيرند که به « مقربين و اصحاب يمين » مشهور اند و يک دسته
نمره قبولي نمي گيرند و مزه تلخ قهر خداوند را در جهنم مي چشند که به «اصحاب
شمال» معروفند .
سر اينکه در دنيا دو گروه انحرافي و يک گروه در خط مستقم حرکت مي کنند
و در قيامت يک گروه گرفتار جهنم و دوگروه اهل نجات اند ، شايد وسعت رحمت و
مغفرت الهي را گوشزد کند تا انسان نا اميد نشود و برگردد يا گمراهان گناهانشان
به اندازه اي نبوده که خشم و غضب الهي را به دنبال داشته باشد و به اصطلاح
جاهل قاصر و. بوده باشند به هر دليل در آخرت دو گروه اهل نجات اند و و يک گروه
دچار خسران اند . هر چند اين تقسيم ها هم مساوي نيست که به صورت يک سوم مساوي
باشد ، قطعا آمار اهل يمين از مقربين بيشتر است . اما نکته مهم و کليدي اين است که
مهمترين عاملي كه انسان را از پيشتازان و مقربين راه مستقم قرار مي دهد چيست؟
آيا علم است يا عمل؟
هر چند براي کسب مدال بهشتي شدن علم و عمل لازم و ضروري هستند ؛يعني نه علم
به تنهايي سودمند است و نه عمل بدون علم. اما در بين اين دو امر كدام يك مهمتر است؟
عمل پيکره و بدنه? كار است كه همه? اوليا با ديگران در انجام آن بدنه? كار يكسانند. اين
نماز است كه همه ميخوانند هم اوليا ميخوانند هم توده? مردم مسلمان ميخوانند.
آنچه كه اين عبادتها را بها ميدهد و باعث تفاوت درجات است؛ همان معرفت و محبت است
که علم نام دارد شاهد آن روايت معروف است که : عبادت كنندگان سه قسمتاند ،عدهاي
خوفاً عبادت ميكنند، عدهاي شوقا عبادت ميكنند. عدهاي حبا عبادت ميكنند كه
عبادت يك عده عبادت عبيد است. عبادت يك عده، عبادت تجار است و اجير است،
عبادت يك عده عبادت احرار است. وگرنه ظاهر عمل و بدنه عمل در هر سه گروه
يكسان است. لذا اگر روح اين اعمال مختلفاند، وقتي تحليل مي شوند ، مي بينيم
که معرفتها مختلف است. آنكه خدا را در حد عالي شناخت، سخن از خوف و شوقِ
بهشت و جهنم نيست، سخن از محبت اوست. يا در ايه شريفه به مومن کم سواد
درجه و به عالمان درجات مي دهد
يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَالَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ
درباره این سایت