بسياري از مومنين سالهاست در مسجد و محراب عبادت نشسته اند؛
ولي هنوز دريچه قلب شان به ماوراء طبيعت باز نشده است ، به عبارت
ديگر هدف از انجام عبادت در يک کلمه «رفع تکليف» مي دانند تا شايد
در آخرت به جهنم نروند ، اما غافل از اينکه بهشت رفتن يا جهنم نرفتن
هدف مياني عبادت است . هدف اصلي مناجات و درد دل با خداوند است
که لذتي بالاتر از آن وجود ندارد . براي رسيدن اين هدف بعضي ها فقط به
کميت عبادت توجه دارند نه کيفيت !! و تا مي تواند بدون توجه و تفکر
عبادت روي هم انباشته مي کند، اما نمي داند که لذت و مزه عبادت چيست؟!
با اين همه عبادت باز کمبود ويتامين هاي معنوي در قلب آنها موج مي زند .ا
در مواجهه با يک گناه خود لغزش پيدا مي کنند و در برابر يک سختي و امتحان
از خداوند دلخور مي شوند و
اگر بخواهيم نمونه اي براي اين نوع افراد از علوم ديگر پيدا کنيم مي توان به
پديده « سيري شکمي و گرسنگي سلولي » در پزشکي اشره کرد که در جسم
افراد است . يعني هر چند افراد از نظر جثه و جسمي چاق هستند، ولي سلولها
به شدت گرسنه هستند.لذا داد پزشکان از کمبود ويتامين D ، کلسيم ، پوکي
استخوان و.بلند است .!!!
زيرا که غذا تنها يك وسيله براي رفع گرسنگي و تأمين احساس لذت نيست ؛
بلكه فلسفه غذا خوردن چيزي وراي اين حرف ها است. غذا داراي تركيبات
ارزشمندي است كه هر روز بايد مقداري از آن ترکيبات وارد بدن شود.
روح انسان هم از اين قاعده مسثناء نيست و عبادت بايد جذب سلول هاي معنوي
روح و جان شود تا انسان را از نظر معنوي فربه و به پرواز در ملکوت در آورد .
براي اين کار بايد در کنار هر عبادت «توجه و اخلاص» متناسب با خود داشت .
روح و خواص نماز زماني جذب جان نماز گزار مي شود که با حضور قلب باشد نه
ترجمه يا صرف الفاظ !!!
بلکه با تمرين بايد نماز گذار احساس کند دارد با مافوق خودش حرف مي زند . وقس علي هذا
درباره این سایت