خداوند متعال در طول سال، براي ماه مبارک رمضان يک مهماني
ويژه ترتيب داده است تا روح رنگ خدايي بگيرد و به جايگاه واقعي
خود نزديک شود؛ نفخت فيه من روحي 1
لذا در اين مهماني چون« روح » بر سر سفره الهي مي نشيند ،
غذا و پذيرايي اش هم فرق مي کند و از سنخ خودش است .
( معنوي است نه مادي، قرآن و دعا است نه کباب و جوجه . )
آنچه اهميت دارد انسان بايد بداند به کجا مي روند؟ چطوري مي روند؟
چه مقامي و مدالي مي تواند کسب کند ؟ و
هر چه شناخت از محتواي مهماني بيشتر باشد ، استقبال از اين ماه هم
با ارزش تر خواهد بود. همان طوري که در مهماني هاي عادي
گاهي ميزبان در برابر مهمان فقط از جايش بلند مي شود ، گاهي تا
دم در به استقبال او مي رود ، گاهي تا سر کوچه و گاهي تا فرودگاه به
استقبالش مي رود . بستگي به جايگاه و شخصيت مهمان دارد .
در اين مهماني هم بعضي ها ماه رجب و شعبان به استقبالش مي روند ،
بعضي چند روز به استقبال مي روند و بعضي هم در همان اول روزه مي گيرند.
کساني هم که شناخت درستي ندارند؛ اصلا از جايشان بلند نمي شود
و روزه هم نميگيرند .
به اين دليل است که پيامبر بزرگوار اسلام مي فرمايد:
"اگر بندگان بدانند که در رمضان چه نعمت هايي است ،آرزو مي کردند که
رمضان يک سال بود".2
خداوند بزرگ سفره مهماني جسماني را براي دوست و دشمن در طول سال پهن کرده
است ولي سفره روح و معنوي را فقط براي دوستانش تا به اوج کمال برسند .
اديم زمين ، سفره عام است چه دشمن بر اين خوان يغما چه دوست 3
1- سوره ص ؛ آيه 72
2-صحيح بن خزيمه ج 3 ص 190
3- بوستان سعدي ص 3
درباره این سایت